*** Een rijke geschiedenis, een veelbelovende toekomst
Dit prachtige pand, gelegen op de Kadijken en uitkijkend over de Nieuwe Vaart, staat niet alleen symbool voor Amsterdam als handelsstad, maar biedt ook een unieke kans voor ondernemers die op zoek zijn naar een inspirerende werkplek met karakter. De Kadijken vormen samen met de drie Oostelijke Eilanden een buurt met een rijke maritieme geschiedenis. De combinatie van historische elementen met moderne faciliteiten maakt het Vriesseveem tot een buitengewone locatie waar verleden en toekomst elkaar ontmoeten.
*** Historisch Profiel
Door de aanleg van het Noordzeekanaal in 1872-’76 kreeg Amsterdam een rechtstreekse verbinding met de Noordzee. De daarmee gepaard gaande nieuwe ontwikkelingen als uitbreiding van het spoorwegnet, de omschakeling van zeil- naar stoomvaart en de mechanisering van la verlading vroegen om nieuwe, grote opslaggebouwen aan diep havenwater. De traditionele pakhuizen van weleer aan de Amsterdamse grachten voldeden niet meer. Aan de oevers van het IJ ontstonden grote pakhuizen met de voorgevels aan de waterkant.
Historisch Pakhuis Vriesseveem werd oorspronkelijk gebouwd als Pakhuis Sibilla, een voorbeeld van een groot pakhuis met de voorgevel aan de waterzijde. Het is gebouwd in 1895 naar ontwerp van Hermanus Hendrikus Baanders (1849-1905) voor de koopman J.Tas, achter een rijtje woonhuizen aan de Hoogte Kadijk en had oorspronkelijk drie bouwlagen.
Isaac Tas (1848-1919) was een belangrijke importeur van levensmiddelen, onder meer van eieren uit Italië en krenten uit Griekenland. Hij was ook enige tijd viceconsul van Italië. In 1902 verwerft N.V. Vriesseveem het pand en verbouwt het tot een koel- en vrieshuis. In 1911 wordt het pakhuis weer verbouwd en verhoogd naar ontwerp van Gerrit van Arkel (1858-1918) om het beter geschikt te maken voor de opslag van rubber.
Een veem was een samenwerkingsverband op het gebied van goederenafhandeling en -opslag. De term komt voor het eerst voor in een gildebrief uit 1616. De door Blaauwhoedenveem uitgegeven celen (verhandelbare eigendomsbewijzen) voor opgeslagen goederen werden in 1856 geaccrediteerd door de Nederlandsche Bank en in 1857 werd het een vennootschap onder firma. In 1878 opende het veem een apart kantoor in Rotterdam, wat al snel veel succes had. De Amsterdamse en Rotterdamse afdelingen fuseerden in 1886 tot N.V. Blaauwhoedenveem. In 1917 ontstond uit een fusie met concurrent Vriesseveem het Blaauwhoedenveem-Vriesseveem. Blaauwhoedenveem-Vriesseveem leunde zwaar op de opslag van koloniale goederen.
In 1980 werd het pand gekocht door de Communistische Partij Nederland, die er het hoofdkantoor vestigde en er de krant De Waarheid ging drukken. Krant en partij kwamen over uit gebouw Felix Meritis aan de Keizersgracht. De CPN werd in 1989 opgeheven, de krant stopte in 1990. Daarna was hier nog enige tijd het hoofdkantoor gevestigd van GroenLinks, de partij die uit onder meer de CPN was voortgekomen.
In 1998-1999 heeft een grote renovatie plaatsgevonden en is het pand ingrijpend verbouwd tot kantoorruimte. De indeling van de voorgevel is herkenbaar gebleven maar de pakhuisluiken zijn gewijzigd in openslaande deuren en ook de andere kleine ramen zijn voorzien van isolatieglas, waardoor er veel licht binnenkomt. De achter- en zijgevels waren van oudsher voorzien van kleine ramen om het interieur koel en donker te houden voor de opslag van goederen. Deze zijn ook voorzien van isolatieglas. Karakteristiek aan de zijgevel, waar zich tegenwoordig de ingang bevindt, zijn de vele ankers van de balklaag, op korte afstand van elkaar geplaatst, om de zware lasten van de goederen in het pakhuis te kunnen dragen. De zware balkconstructie is nog steeds op verschillende plekken in het interieur zichtbaar en dit zou nog versterkt kunnen worden door meer van deze constructie weer in het zicht te brengen. De combinatie van hout en staal geeft het pand een industrieel karakter.
Het interieur van het pakhuis is uitgekernd met een grote open ruimte onder een glazen dak waarin een lift en gemeenschappelijk trappenhuis. Onder het gehele pand is een parkeergarage aangelegd. Het pand is tegenwoordig toegankelijk via een poort aan de Hoogte Kadijk en een open plek waar fietsen gestald kunnen worden en grote picknicktafels staan. Deze gemeenschappelijk buitenruimte is een fantastische plek in de stad in de zomer. Dat geldt ook voor de gemeenschappelijk verwilderde tuin aan de andere zijde van het pand. Het is bijna niet voor te stellen dat er nog van dit soort ruige plekken zijn in de stad. Het uitzicht op deze wilde tuin vanuit de eerste verdieping is een verademing. Het uitzicht uit alle andere zijdes van de eerste verdieping is sowieso echt heel bijzonder. Over het water aan de voorzijde is de Oosterkerk zichtbaar op een manier die je niet vaak ziet, namelijk vanaf het water. Tegen de Pelicaanbrug liggen twee kunstenaarspaviljoens waar nog steeds kunstenaars in de zomer werken aan hun creaties. Zicht boven de ingang richt zich op de laatst overgebleven scheepswerf in Amsterdam: werf t Kromhout.
Het nautische karakter in dit gebied is nog overal merkbaar en voelbaar. Kadijk betekent zomerdijk en de Hoogte Kadijk is in de 17e eeuw aangelegd als verhoging van de Middeleeuwse St Anthonisdijk om Amsterdam tegen het water van de Zuiderzee te beschermen. De locatie groeide uit tot een economisch centrum met vele scheepswerven en pakhuizen. Op de tegenover gelegen eilanden Oostenburg, Kattenburg en Wittenburg vonden van oudsher veel scheepsbouwactiviteiten plaats.
